Απ της ζωής τ αψηλά στης γειτονιάς τα χαμηλά Η αγάπη σου η άπονη στα βράχια μέχει ρίξει Καράβι χωρίς θάλασσα στεριά χωρίς το χώμα Αντέχω τα σκαμπανοκατεβάσματα και σαγαπώ ακόμα Λαχτάρησα να σε ειδώ για μια στιγμή κι ας πάψω Μάταια όμως η σκέψις μου φοβάμαι μη σε χάσω Αερόπλανο στα νέφη η ψυχή μου πώς αντέχει Αντέχω τα σκαμπανοκατεβάσματα και σαγαπώ ακόμα μάτια μου ωραία κι όμορφα σας θέλω εδώ και τώρα
0 comments